کاشت آرماتور یا بولت

جهت اتصالات سازه، مقاوم سازی ساختمان ها، اصلاح و تغییر ابعادی سازه، الحاق عضو جدید به سازه و یا جبران اشتباهات مهندسی امروزه کاشت بولت در بتن رواج یافته است.
به منظور عملکرد هرچه بهتر سازه می بایست استفاده اصولی از این روش و توجه به جزییات نصب را مد نظر قرار داد، در واقع بولت، به عنوان عضو واسط بین قطعات فلزی و بتنی در نظر گرفته می شود.
کاشت بولت در بتن بنا به نیاز هر پروژه می تواند مفاهیم گسترده ای را در بر بگیرد، در اکثر مواقع برای اتصال سازه فلزی به بتنی از این روش استفاده می شود.
با استفاده از روش کاشت بولت می توان اتصال ستون فلزی به فنداسیون را صورت داد. عموما برای نصب بیس پلیت از بولت های از پیش تعریف شده که قبل از بتن ریزی در محل مورد نظر طبق تراز نقشه بردار منطبق گردیده اند استفاده می گردد.
اما گاهی با توجه به تغییر در نقشه های سازه و یا خطاهای انسانی در زمان اجرا نیاز به تغییر تعداد و یا محل بولت های در نظر گرفته شده می باشد، در برخی موارد نیز به نصب ستون جدید یا تغییر محل ستون فعلی نیاز است.

 بنابراین لازم است که برای جبران مشکلات این چنینی و مرتفع نمودن نیاز پروژه از روش کاشت بولت در بتن بهره برد بطوری که با انتخاب روش سوراخکاری مناسب، مقطع فولادی و بتنی مورد نظر را برحسب سایز بولت و میزان چسب مصرفی و نیز عمق نفوذ مورد نظر، سوراخ کاری نموده و سپس اقدام به نصب بولت در محل مورد نظر می نماییم.

اجرای این اقدامات تابع موارد بسیاری است که در کیفیت نهایی عملیات تاثیر بسزایی دارند، بطور مثال باید ارزیابی دقیقی از موقعیت فعلی فونداسیون موجود و میلگردهای داخلی آن به عمل آورد تا با کاشت بولت در فونداسیون ضمن رفع مشکل حاضر، سبب بوجود آمدن ایراد دیگری نشویم. 

به همین دلیل روش سوراخکاری مورد استفاده از اهمیت بالایی برخوردار می باشد.

روش های سوراخ کاری عموما به دو دسته سوراخکاری با سیستم دریلینگ و سوراخ کاری با سیستم کرگیری قابل دسته بندی می باشد، پس از ایجاد سوراخ کاری در بتن و رسیدن به قطر و عمق مورد نظر، بایستی تمیز کاری سوراخ انجام شود. 

این مرحله بسیار پر اهمیت است، بنابراین باید با استفاده از فرچه سیمی و دمنده داخل حفره را عاری از هرگونه گرد و خاک و بقایای بتن خورد شده نماییم.